Kurtboğazı Barajı - Ankara
İnternette video paylaşma sitelerinde en çok seyredilen vidolar, tabiat hayatına ilişkin olanlar. Kimi toprağı kazıp taş ve çamurdan bir kulübe inşa ediyor, kimi dağlarda ahşaptan bir ev yapıyor, kimi de dağlık bir yerde eskiden ahır olarak kullanılan taş bir binayı satın alıp yaşanılacak hâle getiriyor. Bu videolar milyonlarca kişi tarafından seyrediliyor... Acaba neden?
İnsan, "modern" hayattan bu kadar sıkılmasa, tabiata, tabiatın kucağında bir hayata bu kadar hasret duyar mıydı... Bunun en müşahhas örneği, hâkimlikten erken bir yaşta emekli olup, yaptığı doktorayı da yarım bırakarak kendisini gezmeye, tabiata adayan bir arkadaşımın hayatı. (Bu konuyu "Özüne sâhip bir hâkim ve bir gezgin" başlıklı yazımda okuyabilirsiniz.)
Şehrin hep bir yerlere, birşeylere yetişme telâşı ile bulaşık hâli, araba gürültüleri ve klâkson seslerinin kulağınızdan başlayarak beyninize yaptığı biteviye ve insafsız saldırılar, dört duvarla insanları şeffaf hapishânelere mahkûm eden yaşama şekli farketmesek de o kadar çok sıkıyor ki "modern hayatın kölesi" olan bizleri... Kırlarda ve tabiatla iç içe yaşamayı gösteren videoları seyrederek modern hayat hapishânesinden ve mahkûmluğundan "sanal olarak" kurtulmaya çalışıyoruz.
Ruhumuzu kapalı mekanlara hapsedip bedenlerimizi betonla ve asfatla zorakî bir evliliğe mecbur eden şehir hayatından kaçarak toprakla, yeşille ve çiçeklerle kaçamaklar yapmaz isek mutsuz oluyoruz. Şehirlerdeki parklar bir nebze bu ihtiyacımızı giderse de, asıl vuslat "gerçekten" ve "gerçek" tabiatla buluşmakla hâsıl oluyor. Yaşadığımız şehrin yakınlarındaki rekreasyon sahaları bunun için son derece elverişli kaçamak mekânları. Ankara'da yaşayan biz "kurak şehrin mahkûmları" için işte böyle kaçamak yerlerinden birisi Kurtboğazı Barajı ve rekreasyon alanı, mesire yeri.
Kahramankazan İlçesi'nden geçen Ankara - Bolu karayolunun (D750) üzerinde, Bolu'ya gidiş yönünde Kahramankazan'dan itibaren 9. kilometrede, yolun sağ tarafında yeralan bir baraj ve mesire yeri. D750 yolunda giderken, Baraj tabelasının olduğu yerden aracınızla mesire yerine giriş yapabiliriniz. Baraj içi mesire alanında yollar oldukça düzgün.
Ankara Su ve Kanalizasyon İdaresi'nin internet sayfasında bu Baraj için şu bilgiler veriliyor:
"1963-1967 yıllarında yapılmıştır. Ankara' nın kuzeyinde İvedik arıtma tesislerine 47 km. uzaklıktadır. Azami su hacmi 92.053.000 metreküptür. Barajı Bahtılı, Mera, Kınık, Pazar, Uzunöz, Bostan, Kayıcık, Batak, İğmir, Kirazlı, Eneğim ve Karaboya dereleri beslemekte, aynı zamanda baraj rekreasyon amaçlı kullanılmaktadır.İvedik Arıtma Tesislerine, iki adet 2200 mm çaplı borularla su sağlamaktadır. Baraj hattının uzunluğu, 47,2 km olup borunun çapı 2200 (iki adet) mm dir."
Barajın etrafı, çam ve diğer iğne yapraklılar ile atkestanesi, akasya gibi ağaçlarla kaplı. Mesire yeri kullanımına katkı olarak, Ankara büyükşehir Belediyesi'nce muhtelif yerlere büyük ve sâbit mangallar yerleştirilmiş. Bunu yanında, gerekli güvenlik tedbirlerine uyarak kendi mangalınızı götürmeniz de mümkündür.
Sâdece "mangal yapmak" için değil, termosunuzda mevsimine göre soğuk ve sıcak içecekler ile önceden hazırlanmış yiyeceklerle atıştırmak için, göl kenarında çay kahve içmek ve yürüyüş yapmak için de gidilebilecek bir "kaçış" yeri. Ankara'nın kalabalığından kaçmak, tabiatla başbaşa olmak için kolayca gidilebilecek yerlerden. Gezerken zaman zaman kırlardan size özel selâm getiren yaban gülleri ile karşılaşıyorsunuz. Bu güller -kimbilir- belki size de benim gibi çocukluk hâtıralarınızı da getirir...
Bu arada, ilkbahar ve yaz aylarında mesire yerinin hafta sonları ve özellikle pazar günleri oldukça kalabalık olduğunu belirtmek gerek.
Daha sâkin bir havada gezmek için hafta içi gitmenizi tavsiye ederim.
