11 Eylül 2020 Cuma

Opus 1/A

 Eli gitmekle kalmak arasında, tereddüt ve yasak arasında titriyordu.

Ona doğru gitmeyi istediğinde kulaklarında bir tufanın seli uğulduyordu.

Göğüs kafesi kalbine dar geliyor, ilkbahar tayları bin tarafa seğirtiyorlardı. 
Derken bâdem çiçekleri yağıyordu bulutlardan ve zemin pembeye kesiyordu boydan boya.
Aşkın erken hâline yakalanmıştı ve ilacını bilmiyordu. 
Tıpkı nedenleri ve niçinleri bilmediği gibi.
Yasağın hükümdarlığında kalmak kararı aldığında ilkkışın yağmuru boşanıyordu içine, ayakları ıslak, elleri buz gibi bir saçak dibi öksüzü oluyordu.
İçinin uçsuz bucaksız steplerinde korunaksız ve çâresiz bir av gibi şaşkın oluyordu.
Yolları ve yönleri bilmiyordu.
Gün tutuluyordu ve içinde renksiz alaim-i semalar kuruluyordu bir yerden bir yere.
Velhâsıl karnında bir burgaç, 
ağzında demir tadı, 
iskeletini ayakta tutan kasları işi yavaşlatma eylemine hazırlık hâlindeydi.
Hücreleri toza dönüşmeden varmak mümkün müydü, yoksa çaresizliğinin girdabına kendini bırakarak kalıp susmalı ve unutmalı mıydı...
(1/a'nın sonu)

Kebapçı Hacı Halit - Diyarbakır

  Diyarbakır Ulu Camiini ziyaretim esnasında acıkınca, etraftaki birkaç esnafa yemek yiyebileceğim iyi bir esnaf lokantası sordum ve hepsind...