Kapınız çalınsa, açsanız. Ben olsam kapıda üşümüş... yorgun...
Bir şiir gibi "üşümüşsün, gel içeri" deseniz; varlığınızla ısıtsanız rûhumu.
Bu sıcak hoşgeldin iklimine girince "zaman dursun" desem. Köyümün, ışığı yeşil derelerinin ışıltısı doğsa içimde.
Bir yer yatağı yapsanız bana, patiska yastık yüzleri olan ve "hadi yat, dinlen" deseniz.
Sonra elinizi usulca yüzüme dokundurup "uyu...." deseniz, uyusam.
Bâdem çiçekleri içinde çalkanırken rûhum, bedenim temiz çamaşır kokan yatağında, fırtınadan kaçıp kurtulmuş bir gemi gibi dinlense. "iyi ki var olduğunu" hücrelerim terennüm etse.
Bir daha hiç uyanmasam...
