Güven

Ünlü İngiliz şâiri William SHAKESPEARE'e ait olduğunu söyledikleri bir söz var,  "Güven ruh gibidir, terkettiği bedene asla geri dönmez." diye. Güvenin ne olduğunu olmasa da kaybının neticelerini pek güzel anlatan bir söz. Bir başkası da "İnsanların güvenini kaybetmektense para kaybetmeyi tercih ederim." diyerek güvenin ehemmiyetini vurgulamış.

Babam vefât ettiğinde tâziye için gelenlerden birisi anlatmıştı. Altmış küsur yaşında birisinin babası vefât edince arkadaşları adama ne hissettiğini sormuşlar. Adam "Sırtımı dayadığım bir dağ vardı, göçtü..." diye cevap vermiş bu soruya.

İster dağ gibi sarsılmaz bir dayanak, ister herşeyinizi hiç düşünmeden emânet edebilme gerçeği deyin, güven, hayatı yaşamaya değer kılan husustur  bana göre. Münâsebetlerin harcıdır, huzurlu yaşamanın olmazsa olmazıdır. 

Eğer güven yoksa, hayatımızın yılları, ayları, günleri ve saatleri ve hatta anları biribirinden koparak güvensizliğin zifiri siyah girdabında kaybolup gitmezler miydi...

Sırlarınızı nasıl emânet edebilirdiniz dost bildiklerinize mesela..

Mahreminizi nasıl paylaşabilirdiniz en yakınınızla...

Nasıl.... nasıl.... nasıl...

***

Bir bebeğin,  onsuz huzur bulamadığı annesinin kokusunu hissetmesidir güven. O kokuyu almadıkça huzur bulmaz minik can. 

Bir çocuğun yürürken büründüğü zırh olan  babasının parmağını tutmasıdır güven. O parmağı tutmadıkça her adımı korkularıyla birlikte yürür küçük insan.

 

Uçurumun başında bir dala tutunup asılı kalan kişiyi çekip kurtaracak kişinin uzattığı eldir güven. Ölüm tehlikesiyle karşı karşıya olan bilir ki uzanan el kendisini hayata döndürecektir. O elin yalan olmadığına imân etmektir güven.

Güven yoksa sözlerin ne anlamı kalır ki... Eskiler boşuna "Dilin kemiği yoktur" dememişler. Dil, herşeyi söyler. En afili yalanlardan en olmaz hayâllere kadar. Ve biliyorsanız bir dilin yalanlarını, o dilden çıkan sözlere nasıl güvenebilirsiniz ki... Nasıl emânet edersiniz sükûnet dolu geleceğin huzur dolu hayâllerini kemiksiz dilin sâhibine!

Bir varmış bir yokmuşun yoklarını vâr etmektir güven. Masalların mutlu sonla bitmesi, kötülerin kaybetmesi, düğünlerin kırk gün kırk gece sürmesine senettir güven. Herşeyin onunla daha güzel, onsuz daha kötü olmasının hem öznesi ve hem nesnesidir sonra. Yarın için bilettir.

Velhâsıl güven hayat ağacının can suyu, hayallerin iskeletidir.