Yavuz Bülent Bâkiler
Beni ağlatan satırların yazarı Türkistan kitabının başında, Sovyetler döneminde Taşkent Film Festivali'ne giderken uçakta karşılaştığı Kazakistan'ın Cambul şehrinden Cuma ile olan sohbetini anlatır. Cuma, Yavuz Bülent Bâkiler'in Taşkent Film Festivali'ne gittiğini öğrenince "Hee! Biliyerim! Taşkent Festivali'ne çok getmişliğimiz vardır" der. Bunun üzerine Bâkiler " Yüzlerce kilometre yol katederek geldiğinize göre sinemayı çok seviyorsun herhalde " diye sorunca Cuma'nın verdiği cevap beni ağlatmıştı: " Sinemayla başım o kadar hoş değildir. Ben çoluk çocuğu bir otomobile doldurup Taşkent'e hasret öldürmeye götürüyorum. Orada direklerde Türk bayrağı görüp seviniyoruz. ... Göğsümüz kabarıyor, başımız göğe değiyor. " Türkistan Kitabını okuduktan sonra ziyâretine gittiğim Yavuz Bülent Bâkiler'e " Ağabey, size çok teşekkür ederim. Ben kendimi yüreği katılaşmış birisi olarak bilirdim. Taa ki sizin Türkistan'da yazdıkla...